Fyrsta vika

Maður er ennþá að reyna að láta hausinn hætta að snúast, en lífið er gott. Maður er búinn að finna opinberan Liverpool pöbb á Manhattan og hann er mjög traustur, samhliða því að vera mjög breskur eins og gefur að skilja. Maður náði fyrri meistaradeildarleiknum á móti Arsenal þar og ég mun taka þann seinni leik líka á morgunn (ég sleppti deildarleiknum þar sem hann byrjaði hálf átta um morguninn).


Fór á Eels tónleika á miðvikudaginn sem var slappur þannig að maður fer sem fæst orð um það.

En á laugardaginn brá ég mér a kreik. David sem ég deili íbúð með, dró mig í sjálfboðavinnu sem hann vinnur fyrir. Samtökin heita publicolor og áður en ég vissi af var ég kominn Dangerous Minds á þetta. Upp í öxl í ghetto-inu að mála grunnskóla með einhverjum grunnskólakrökkum. Komst að því til dæmis að ég væri mjög "jiggy" og það væri mjög "whack" að ég væri frá Íslandi. Ég veit ekki hvort er verra að vera kallaður þessum nöfnum eða lýsa atvikinu með gæsalöppum. En ghettó-ið var helvíti skemmtilegt. Þið getið skemmt ykkur við að reyna finna mig á myndinni :)

Kveldið sem kom í kjölfarið var líka mjög þétt. Adam átti miða á Jens Lekmann sem ég fyrir einhverja ástæðu hafði ekki komið mér í að chekka á. Þannig að ég þurfti ad fara til New York til þess að uppgvötva mannin. Mjög góðir tónleikar. í kjölfarið af þvi var svo partý og gleði einhversstaðar i Bushwick, Brooklyn sem var haldið af mjög huggulegum ítölskum frænkum.

Meira var það ekki